Pierwszy zapis dotyczący istnienia kościoła i Parafii w Dębowcu należącej wówczas do diecezji krakowskiej pochodzi według Jana Długosza z roku 1328, przy okazji płacenia świętopietrza. Obecna świątynia jest już czwartą z kolei ponieważ poprzednie niszczyły pożary jakie miały miejsce: w 1474 r. przy najeździe wojsk węgierskich Macieja Korwina i w 1657 r. przy wkroczeniu armii Jerzego Rakoczego księcia Siedmiogrodu. Budowę obecnego kościoła rozpoczęto po pożarze w 1824 r., a trwała ona do roku 1857.
Konsekracji świątyni dokonał biskup Przemyski Franciszek Wierzchlejski. Styl i wyposażenie wnętrza w swej architekturze nawiązuje do baroku. Posiada on sufit kasetonowy z polichromią Józefa Bujdewicza, dwa ołtarze złocone i dwa dębowe ciemne oraz chrzcielnicę. Patronem dębowieckiej Parafii jest św. Bartłomiej Apostoł. Najcenniejszy jest jego piękny obraz z XVII wieku znajdujący się w ołtarzu głównym.
Dębowiec leżał na szlaku handlowym, prowadzącym do Węgier przez Duklę, Żmigród, Osiek do Biecza i Krakowa. Prawa miejskie otrzymał od króla Kazimierza Wielkiego 15VIII 1349 r., a utracił w 1934 r. Miasteczko było własnością królewską z urzędem wójta. Później drogą sprzedaży przechodziło na własność rodów: Myszkowskich, Mniszchów, Siemieńskich, Zborowskich i Ziemiałkowskich. Po parcelacji stał się własnością gminy. W 1910 r. resztówkę dworską kupili Księża Saletyni, budując na przełomie lat 1910/11 Dom Zakonny. W roku 1936 wzniesiono kościół, a wcześniej Kalwarię. Cudowna Figura Matki Bożej Płaczącej znajdująca się w Sanktuarium została ukoronowana w roku 1996.
Parafię stanowią wioski: Dębowiec, Zarzecze, Majscowa i Łazy Dębowieckie, gdzie w 1985 r. zbudowano i poświęcono kaplicę dojazdową, pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski. Wcześniej do Parafii należał także Glinik Nowy. Na cmentarzu znajduje się kaplica św. Krzyża z roku 1869 oraz wiele starych nagrobków kapłanów i rodzin dębowieckich.
Zasłużeni kapłani dla Parafii to: ks. Jan Kopystyński, ks. Walenty Madejski, ks. Zygmunt Męski i ks. Franciszek Kasak. W roku 1973 ks. Bp Ignacy Tokarczuk przekazał Parafię księżom Saletynom, którzy duszpasterzują do dziś.
Kiedyś w Parafii, przy zabytkowym Grobie Pańskim, śpiewały dziewczęta tzw. "Maryjki" - już nieistniejące. Obecna była Gwardia Dębowiecka, sięgająca czasów Konfederacji Barskiej z roku 1772, którą została zlikwidowali Niemcy w 1939 r. Obecnie na uroczystość 670-lecia Parafii Gwardia została odnowiona przez ks. Proboszcza Zbigniewa Czuchrę MS. Na terenie Parafii ma siedzibę gmina, bank, poczta, policja, ośrodek zdrowia oraz cztery szkoły podstawowe i gimnazjum. Parafia przez istnienie wielu grup ożywia się i ma perspektywy dalszego wzrostu duchowego.
Po renowacji:
