Z przybyciem do Polski Misjonarzy Saletynów (1902 r.) i utworzeniem w Dębowcu domu macierzystego (1911 r.), rozpoczął się nowy etap upowszechniania treści Orędzia saletyńskiego w naszym kraju. Miejsce kultu ludowego zajął oficjalny, kościelny, akcentujący rolę Maryi jako Pojednawczyni grzeszników.
Historia sanktuarium dębowieckiego w porównaniu z wieloma innymi sanktuariami w Polsce, czy na świecie jest stosunkowo krótka. Warto jednakże zapoznać się z niektórymi datami i faktami, bowiem są one świadectwem życia i działania tego miejsca, które Maryja Płacząca wybrała na szczególne miejsce swojej obecności w Polsce:
10 września 1910 r. - Rozpoczęto budowę macierzystego domu zakonnego w Dębowcu. Plan domu o wymiarach 36 x 15 x 15 metrów i 4 kondygnacjach zaprojektował architekt diecezjalny z Przemyśla inż. Stanisław Majerski. Ogólny kosztorys wynosił 300 tysięcy koron. Fundacji i organizacji budowy podjął się ks. Salomon Schalbetter MS, który zakupił w Żółkowie 700 tyś. sztuk cegieł i dachówkę w Dobrzechowie. Pracami budowlanymi kierował Roman Nowak z Jasła, a nadzór nad całością budowy pełnili kolejno następujący Saletyni: E. Piccard, J. Bacus i S. Schalbetter. Do 20 grudnia 1910 r. dom został wybudowany w stanie surowym i przykryty dachem.
20 stycznia 1911 r. - Bp Józef Sebastian Pelczar udziela pozwolenia na sprowadzenie z Grenoble (Francja) do Dębowca Sióstr Wynagrodzicielek Matki Bożej z La Salette. 10 października 1911 r. - Przyjazd do Dębowca Sióstr Wynagrodzicielek Matki Bożej z La Salette w celu pomocy Misjonarzom Matki Bożej z La Salette, w prowadzeniu kuchni i pralni. Były to siostry: Wincentyna a Paulo, Gerarda i Małgorzata Maria, które zamieszkały w części dawnego dworu Ziemiałkowskich.
15 września 1912 r. - Otwarto i poświęcono kaplicę Matki Bożej z La Salette dobudowaną do klasztoru. Aktu poświęcenia dokonał ks. dziekan Z. Kwieciński przy udziale licznego duchowieństwa. W kaplicy zainstalowano trzy ołtarze wykonane przez rzeźbiarza z Przemyśla Ferdynanda Majerskiego. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Matki Bożej Saletyńskiej ukoronowanej, a w bocznych: obraz Najśw. Serca Pana Jezusa i św. Józefa. Wszystkie te obrazy są dziełem malarki z Krakowa pani Matyldy Meleniewskiej.
19 września 1912 r. - Pierwszy odpust ku czci MB Saletyńskiej w Dębowcu. Mszę św. celebrował i wygłosił kazanie ks. Z. Kwieciński. W uroczystościach odpustowych uczestniczyli: ks. prob. A. Zygmunt z Barysza, ks. prob. Z. Męski z Dębowca, ks. prob. A. Kwieciński z Jasła oraz miejscowi parafianie. We wrześniu 1913 r. - W niższym seminarium kształci się 53 uczniów. Od października 1914 do września 1915 r. - Okupacja klasztoru Saletynów w Dębowcu przez wojska rosyjskie powoduje zamknięcie niższego seminarium.
17 września 1916 r. - Otwarto pierwszy nowicjat w Polsce w domu zakonnym w Dębowcu pod kierunkiem ks. mistrza E. Roux MS. Pierwszymi nowicjuszami byli: Andrzej Skibiński, Józef Ryma, Józef Piszczałka i Stypa.
We wrześniu 1920 r. - Przyjeżdża do Dębowca "pierwszy Polak Saletyn" ks. Michał Kolbuch i organizuje na szerszą skalę uroczystości odpustowe ku czci Matki Bożej z La Salette, na które zaprasza duchowieństwo i wiernych. Przybywają pierwsze zorganizowane pielgrzymki.
8 grudnia 1920 r. - Z inicjatywy ks. M. Kolbucha MS utworzono "Związek Matki Boskiej Saletyńskiej" mający na celu rozbudzić i utrwalić w narodzie polskim prawdziwą, pobożność i zgodę braterską przez wierne przestrzeganie przykazań Bożych i Kościelnych oraz przez przyjmowanie Komunii św. wynagradzającej. Ponadto ten Związek od 5 marca 1921 r. za aprobatą bpa Józefa Pelczara wyznaczył sobie dodatkowy cel niesienia pomocy materialnej uboższej młodzieży polskiej, pragnącej poświecić się pracy misjonarskiej w Zgromadzeniu Misjonarzy Saletynów.
1921 r. - Ku uczczeniu jubileuszu 75-lecia objawienia MB Saletyńskiej rozpoczęto wydawanie czasopisma pod tytułem "Posłaniec Matki Boskiej Saletyńskiej", którego redaktorem był ks. M. Kolbuch MS. Celem tego pisma była "jedynie cześć Matki Bożej Saletyńskiej przez rozkrzewianie Jej nauk i przestróg" oraz rozszerzanie Jej kultu na polskiej ziemi.
27 listopada 1922 r. - Bp Pelczar zatwierdza nabożeństwo "Miesięcznej Komunii wynagradzającej 19 dnia każdego miesiąca na cześć Maryi Saletyńskiej". Inicjatorem tego nabożeństwa był ks. M. Kolbuch MS, który poprzez "Posłaniec" rozbudził w czytelnikach ducha wynagrodzenia Matce Bożej i Jej Synowi za nasze grzechy.
W lutym 1923 r. - Ks. J. Ryma MS wyjechał do pracy misyjnej na Madagaskar. 16 września 1923 r. - Uroczystości odpustowe ku czci MBS w trzecią niedzielę września poprzedziło triduum przygotowawcze wprowadzone przez ks. A. Skibińskiego MS. Suma odpustowa za pozwoleniem bpa została odprawiona przy ołtarzu polowym przez ks. Z. Kwiecińskiego gorącego czciciela Maryi z La Salette.
19 grudnia 1924 r. - Związek Matki Boskiej Saletyńskiej po 4 latach działalności liczył 200 tyś. członków w kraju i za granicą, a liczba komunikujących wynosiła 30 tyś. miesięcznie. Kult Matki Bożej z La Salette i zwyczaj Komunii św. wynagradzającej przyjął się w całym kraju dzięki gorliwej pracy ks. A. Skibińskiego MS i "Kółek Zelatorskich" czcicieli Matki Bożej Saletyńskiej.
19 września 1926 r. - Uroczystości jubileuszowe: 80 rocznica objawienia stała się inspiracją do ufundowania figury Matki Bożej Płaczącej. Inicjatorem był ks. A. Skibiński MS, który zamówił w Poznaniu u św. Wojciecha wykonanie figury i sprowadził ją do Dębowca. W uroczystościach jubileuszowych połączonych z poświęceniem figury uczestniczyło 8 tys. pielgrzymów.
15 września 1929 r. - Poświęcenie Kalwarii Saletyńskiej, czyli podobizny miejsca objawienia Matki Bożej na La Salette. Figury przedstawiające trzy fazy objawienia zostały sprowadzone z Lyonu (Francja). 14 scen Męki Pana Jezusa w formie płaskorzeźby umieszczono na krzyżach ustawionych wzdłuż drogi krzyżowej (wykonane w Lyonie). Inicjatorem tego dzieła był ks. M. Bielak MS. Uroczystego poświecenia Kalwarii Saletyńskiej dokonał bp Karol, Józef Fischer w obecności 20 tys. pielgrzymów z całego kraju.
15-18 września 1932 r. - Uroczystości odpustowe z udziałem pielgrzymów z całej Polski oraz generała Wojska Polskiego Józefa Hallera. Główna uroczystość zgromadziła: 35 tys. pielgrzymów, rozdano 12 tys. Komunii św., spowiadało 50 kapłanów, przybyły 34 zorganizowane pielgrzymki.
10 września 1933 r. - Otwarcie i poświecenie kaplicy Matki Bożej Płaczącej przez ks. kanonika Fr. Kasaka. Kaplice wybudowano w parku dla urządzania uroczystości odpustowych, a w niej umieszczono cudowną figurę Matki Bożej Płaczącej.
9 lutego 1934 r. - Dokonano podziału Zgromadzenia Misjonarzy Matki Bożej z La Salette na prowincje. Prowincja Polska otrzymała tytuł pod wezwaniem Św. Stanisława Biskupa, który zmieniła 12 czerwca 1935 r. na tytuł Matki Bożej Królowej Polski. Pierwszym prowincjałem został ks. Michał Kolbuch MS, a radnymi: ks. M. Bielak MS i ks. A. Gauthier MS.
W maju 1934 r. - Wprowadzono odpust w trzecią niedziele maja na prośbę czcicieli MBS, aby większa liczba wiernych mogła uczestniczyć w uroczystościach saletyńskich.
19 września 1934 r. - Uroczystość ku czci Matki Bożej z La Salette, którą dotychczas obchodzono 19 dnia każdego miesiąca we wszystkich naszych kościołach parafialnych i kaplicach publicznych, zamieniono na trzecią niedziele każdego miesiąca.
3 października 1935 r. - Rozpoczęto wydawanie ulotki "Żyj po Bożemu" w nakładzie 50 tys. Pierwszym redaktorem był ks. J. Paprocki MS.
16 marca 1936 r. - Rozpoczęto budowę kościoła w Dębowcu według projektu inż. arch. Witolda Rawskiego ze Lwowa. Była to świątynia o wymiarach 40 x 15 x 28 metrów. Pracami budowlanymi kierował Roman Nowak z Jasła.
17 maja 1936 r. - Poświecenie kamienia węgielnego pod świątynię ku czci MBS w Dębowcu przez ks. prał. Z. Męskiego - prób. katedralnego w Przemyślu. W uroczystościach uczestniczyło 30 zorganizowanych pielgrzymek z całej Galicji.
We wrześniu 1936 r. - Dokonano poświęcenia przeniesionej na nowe miejsce Kalwarii Saletyńskiej.
19 czerwca 1937 r. - Otwarto w Dębowcu własną drukarnię dla potrzeb wydawnictwa "Posłańca" i dla potrzeb Zgromadzenia. Inicjatorem tego dzieła był br. B. Glanc MS.
W 1939 r. - Ukończono budowę kościoła MBS. Ustawiono ołtarze i ambonę, położono posadzkę. Rzeźbiarz Kędzierski z Krosna wykonał z kamienia figurę MBS, którą umieszczono w specjalnym wgłębieniu na fasadzie kościoła. Niższe seminarium liczyło 60 alumnów.
7 września 1939 r. - Wojska niemieckie wkroczyły do klasztoru w Dębowcu. Okupacja klasztoru przez sztab niemiecki gen. Liebe trwała przez całą wojnę. Na szczęście w czasie działań wojennych do roku 1944 klasztor nie ucierpiał. Dopiero w 1944 r. Rosjanie rozpoczęli bombardowanie klasztoru, w wyniku którego zniszczeniu uległy zabudowania klasztorne i kościół MBS lecz nikt nie zginął.
17 września 1939 r. - Odpust ku czci MBS w skromnych rozmiarach, ze względu na rozkaz wydany przez starostę jasielskiego, zakazujący gromadzenia się Polaków. Do Komunii św. przystąpiło 400 osób.
21 września 1941 r. - Ks. Fr. Kasak dziekan żmigrodzki dokonał uroczystego poświęcenia kościoła pw. "Matki Boskiej Saletyńskiej".
25 grudnia 1941 r. - Pożar klasztoru; spłonęła część dachu.
17 września 1944 r. - Pożar klasztoru na wskutek bombardowania Dębowca przez wojska radzieckie, bowiem w klasztorze stacjonowały wojska niemieckie. Na podwórze klasztorne spadło 30 bomb.
15 stycznia 1945 r. - W wyniku działań wojennych nastąpiło wycofanie wojsk niemieckich z Dębowca i najbliższych okolic. Zniszczeniu uległa część katalogów niższego seminarium, dokumentacja związana z kultem MBS i archiwum klasztorne prowadzone przez ks. A. Skibińskiego MS.
15 marca 1945 r. - Specjalny komitet obywateli z Dębowca na czele z ks. Józefem Szczepańskim MS otwarł gimnazjum państwowe "Oświata na wsi", które zostało zlikwidowane przez władze komunistyczne w 1950 r.
16 marca 1945 r. - Następuje konfiskata drukarni przez władze państwowe, tego nie zrobili nawet Niemcy w czasie okupacji Polski w latach 1939-1945.
We wrześniu 1945 r. - Otwarto niższe seminarium z inicjatywy ks. J. Szczepańskiego MS, które podzieliło los gimnazjum tyle, że o 2 lata później tj. w roku 1952.
We wrześniu 1946 r. - Wznowiono wydawanie "Posłańca" w Dębowcu.
1947 w III niedzielę września - Odbyły się uroczystości 100 Rocznicy objawienia Matki Bożej w La Salette. W uroczystościach wzięli udział dwaj biskupi z Przemyśla: Franciszek Barda i Wojciech Tomaka oraz 40 tys. wiernych.
W grudniu 1948 r. - Rozebrano kaplicę MB Płaczącej na placu sanktuaryjnym, uszkodzoną przez działania wojenne.
20 marca 1950 r. - Grabież majątku gospodarstwa klasztornego przez państwo i likwidacja nowicjatu. Jednakże w tymże jeszcze roku udaje się otworzyć nowicjat.
12 maja 1952 r. - Uroczystości jubileuszowe: 100 rocznica powstania Zgromadzenia i 50-lecie przybycia Misjonarzy Saletynów do Polski z udziałem ks. bpa Fr. Bardy z Przemyśla.
3 lipca 1952 r. - Kolejna grabież przez władze komunistyczne domu zakonnego w Dębowcu i likwidacja niższego seminarium.
18 września 1960 r. - Jubileusz 50-lecia klasztoru Misjonarzy Saletynów. Bp St. Jakiel z Przemyśla przewodniczył uroczystościom i dokonał poświecenia nowej figury Matki Bożej Płaczącej.
16-19 września 1965 r. - "Dni Maryjne" w sanktuarium MBS w Dębowcu z udziałem: bpa S. Jakiela z Przemyśla, bpa J. Ablewicza i bpa K. Pękali z Tarnowa. Przybyło 30 tys. pielgrzymów i 80 kapłanów.
1966r. - Konsekracja kościoła sanktuaryjnego dla uczczenia 1000-lecia chrztu Polski, której dokonał biskup Ignacy Tokarczuk z Przemyśla.
17-20 września 1972 r. - Trzy wielkie jubileusze: 125-lecia objawienia Matki Bożej w La Salette, 120-lecia powstania Zgromadzenia Misjonarzy Matki Bożej z La Salette i 70-lecia pobytu Misjonarzy Matki Bożej z La Salette w Polsce. W wielkich uroczystościach w Dębowcu wzięli udział dwaj najwybitniejsi Polacy bieżącego stulecia: Ksiądz Prymas Kardynał Stefan Wyszyński i Kardynał Karol Wojtyła, późniejszy następca Stolicy Piotrowej Papież Jan Paweł II oraz dwaj biskupi: I. Tokarczuk i J. Ablewicz. W uroczystościach tych uczestniczyło 40 tys. pielgrzymów, 200 kapłanów, rozdano 15 tys. Komunii św.
We wrześniu 1975 r. - Wprowadzono w kaplicy MBS codziennie w miesiącu wrześniu i 19 dnia każdego miesiąca Mszę św. i nabożeństwo ku Jej czci.
15 maja 1977 r. - Ukończono wystrój kaplicy bocznej MB Płaczącej wg projektu prof. J. Budziły z Krakowa. Kaplica otrzymała wystrój marmurowy, ołtarz kamienny, posadzkę, witraże, kutą kratę, 4 dodatkowe gabloty na wota oraz podstawę pod cudowną figurę do jej noszenia. Poświęcenia kaplicy dokonał bp S. Jakiel z Przemyśla.
We wrześniu 1982 r. - Po oficjalnym zatwierdzeniu, wprowadzono Nabożeństwo Nieustającej Nowenny do Matki Bożej Saletyńskiej w kaplicy MB Płaczącej w sanktuarium.
We wrześniu 1983 r. - Wykonano kapliczki różańcowe wokół placu sanktuaryjnego wg projektu prof. J. Budziły.
20 listopada 1983 r. - Poświęcenie figury Pana Jezusa Miłosiernego w bocznej kaplicy kościoła sanktuaryjnego (na przeciw kaplicy Matki Bożej Płaczącej) i wprowadzenie nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego.
W latach 1984 - 1988 - Wybudowano nowy budynek klasztorny, bowiem mimo 30-letnich starań nie udało się odzyskać zagrabionego przez państwo.
25 maja 1986 r. - Odbyły się pierwsze: święcenia diakonatu i kapłaństwa, które poczęły nową tradycję święceń właśnie w sanktuarium, dla podkreślenia ciągłości formacji. Święceń udzielił Ksiądz Biskup Profesor Marian Jaworski.
18-21 września 1986 r. - Kolejny jubileusz tym razem 140 rocznicy objawienia Matki Bożej w La Salette. Udział wzięli między innymi Ksiądz Prymas Kardynał Józef Glemp, Ksiądz Kardynał Franciszek Macharski oraz biskupi: I. Tokarczuk, S. Moskwa i M. Jaworski. O liczebności pielgrzymów może świadczyć fakt, że udzielono 45 tysięcy Komunii świętych. W dniu 21 września Ksiądz Prymas Kardynał Józef Glemp poświecił "Kalwarię Saletyńską", która została przeniesiona na kolejne trzecie miejsce.
W roku 1987 - Rozpoczęto Wielką Nowennę Lat Saletyńskich (1987-1996), której celem jest przygotowanie duchowe czcicieli MBS do uroczystości 150 rocznicy objawienia Matki Bożej w La Salette oraz do koronacji figury z kaplicy sanktuaryjnej, co byłoby ukoronowaniem kultu Maryi Saletyńskiej w Dębowcu i hołdem za niezliczone łaski uzyskane za Jej przyczyną. Tematy poszczególnych lat: Rok I 1987/88 - Orędzie; Rok II 1988/89 -Dekalog; Rok III 1989/90 - Posłuszeństwo Bogu; Rok IV 1990/91 - Nawrócenie i pojednanie; Rok V 1991/92 - Modlitwa i praca; Rok VI 1992/93 - Msza św. i Eucharystia; Rok VII 1993/94 - Miłość; Rok VIII 1994/95 - Powołanie; Rok IX 1995/96 - Apostolstwo.
18-19 czerwca 1988 r. - Przywrócone zostały spotkania młodzieżowe (które miały zakres diecezjalny w latach 60-tych i 70-tych) tzw. "Czuwanie Młodzieży", które stało się stałym punktem programu w życiu sanktuarium. Co roku w pierwszym tygodniu lipca sanktuarium tętni sercami młodych ludzi, którzy tutaj po zakończeniu roku szkolnego licznie przybywają z różnych stron Polski, by ubogacić swe wnętrze pod czułym spojrzeniem Pięknej Pani.
8 lipca 1992 r. - Po 40 latach nielegalnego zajmowania domu zakonnego przez kolejne instytucje: Sanatorium Przeciwgruźlicze, Szpital Powiatowy w Jaśle i Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych, został on zwrócony Zgromadzeniu Misjonarzy Matki Bożej z La Salette przez nowe władze III Rzeczypospolitej. Po remoncie służy dzisiaj jako dom rekolekcyjny.
15 września 1996 r. - Koronacja papieska łaskami słynącej Figury Matki Bożej Płaczącej, dokonana przez Nuncjusza Apostolskiego Ks. Aba Józefa Kowalczyka, przy udziale znacznej części Episkopatu Polski, z Ks. Prymasem Józefem Glempem na czele.
Po koronacji sanktuarium odwiedza rocznie 600-700 zorganizowanych grup pielgrzymkowych, nie licząc uczestników uroczystości odpustowych (maj, wrzesień) oraz pielgrzymów indywidualnych.
1999 - poświęcenie Domu Rekolekcyjnego po kapitanym remoncie.
2000 - Łaska Roku Świętego, Sanktuarium w Dębowcu kościołem stacyjnym. Poświęcenie pawionu Wydawnictwa La Salette.
2002 - świętowanie Jubileuszu Stulecia pobytu Saletynów na ziemiach polskich, Forum Młodych Saletynów w Dębowcu.
2003 - wymiana więźby dachowej i pokrycie dachu kościoła blachą miedzianą.
2004 - malowanie kościoła wewnątrz, przebudowa kaplicy Matki Bożej.
2006 - uroczyste obchody 10-lecia koronacji w Dębowcu.
2007 - wymiana posadzki w kościele i zakrystii, remont i rozbudowa organów.
2008/2009 - celebraca Roku Świętego Pawła z możliwością zyskiwania każdego dnia odpustu zupełnego.
2010 - obchody 100-lecia pobytu Księży Misjonarzy Saletynów w Dębowcu.